Geschiedenis
De geschiedenis van Abel Tasman als groep en als persoonScouting Abel Tasman mag dan wel in 1980 zijn opgericht. Ook wij hebben een geschiedenis. Onze groep is bijvoorbeeld vernoemd naar een bekende zeezeiler en ook onze groep zelf kent wat geschiedenis. Meer hierover kan je natuurlijk in dit gedeelte lezen.
De Scouting Abel Tasman Groep is opgericht op 5 december 1980 in Julianadorp. Nadat we in 2002 er even uit hebben gelegen voor een half jaar zijn we gelukkig weer doorgestart. We zijn na dat half jaar weer begonnen met 4 jeugdleden en iets van 3 leiding beide van de oude stempel. In januari 2005 hebben we ons 25-jarig jubileum gevierd met een optreden van het Helders Jachthoorn Korps. En nu in september 2007 hebben we ons leden aantal staan tussen de 55 en de 60. Dit is van bevers tot explorers en van Plus-scouts tot bestuur.
De Scouting Abel Tasman Groep is een leuke en snel groeiende groep met genoeg leuke ideeën en activiteiten. Zo hebben we niet alleen elk jaar de Lord Baden-Powell en de Nationale Scouting Dag, maar ook Koninginnedag en het wereldwijde evenement JOTA-JOTI. Bij JOTA-JOTI communiceer je de hele wereld over via de radio of het internet. JOTA staat voor Jamboree Of The Air en JOTI staat voor Jamboree Of The Internet. Ook gaan er al een aantal jaren mensen van ons naar het KISC in Kandersteg (CH) met vakantie. Het KISC staat voor Kandersteg International Scout Centre en is een centrum voor Scouts en hun leiding van over de hele wereld. Je kan het zien als een permanente Jamboree.
Abel Janszoon Tasman (1603-10 oktober 1659) was een Nederlandse ontdekkingsreiziger, afkomstig uit Lutjegast in Groningen. Hij is het meest bekend door zijn reizen tussen 1642 en 1644 in dienst van de VOC, uitgezonden door Anthonie van Diemen, tijdens welke hij (in Europees perspectief) het Van Diemensland (nu beter bekend als Tasmanie) en Nieuw-Zeeland ontdekte. Tasman was al eerder op ontdekkingsreis geweest. In 1639 was hij tweede man van de expeditie van Matthijs Quast, waarbij de zeeën ten oosten van Japan werden onderzocht. Zijn taak was het land te onderzoeken dat toen bekend stond als Nieuw-Holland (het tegenwoordige Australie), waarvan de westkust al door Nederlanders ontdekt was, en om vast te stellen of het een deel was van Terra Australis, een vermeend zuidelijk continent. De VOC hoopte dat op die wijze dit continent ontdekt en voor de handel geopend zou worden.
Eerste reis
Op zijn eerste reis (1642-1643) voer Tasman van Batavia (het huidige Jakarta) met twee kleine schepen, de Heemskerck en de Zeehaen, eerst naar Mauritius, om van de gunstige wind te kunnen profiteren en van daaruit oostwaarts op een diepere zuidelijke breedte dan tot dan toe gedaan was. Hij miste op deze wijze Australie, maar ontdekte wel na zo’n 9000 km zeilen vanaf Mauritius het eiland Tasmanie. Hij doopte het Van Diemensland, maar de Engelsen hernoemden het later naar zijn ontdekker. Na een kort onderzoek van het eiland voer hij verder naar het oosten, en ontdekte Nieuw-Zeeland, dat hij Statenland noemde, denkende dat het verbonden was met een stuk land zuidelijk van Zuid-Amerika. Hij voer noordwaarts langs de westkust. Nabij de noordpunt van het Zuidereiland sloeg hij het anker uit in een baai, waar tijdens de enige ontmoeting die hij met Maori’s gehad heeft vier van zijn mannen gedood werden. Hij noemde de plaats Moordenaarsbaai (het huidige Golden Bay) en zeilde verder noordwaarts, maar miste de Straat Cook, die het Noorder- en het Zuidereiland scheidt, en nam daarom aan dat Nieuw-Zeeland een enkele landmassa was, waarschijnlijk een deel van Terra Australis. Tijdens de terugreis naar Batavia, ontdekte hij ook nog Tonga.
Tweede reis
Op zijn tweede reis, in 1644, volgde hij de zuidkust van Nieuw-Guinea. Hij wendde de steven al voordat hij de Straat Torres tussen Nieuw-Guinea en Australië had kunnen ontdekken, en zette zijn reis westwaarts voort langs de noordkust van Australie, die hij volledig in kaart bracht. Vanuit het oogpunt van de VOC waren Tasmans ontdekkingen een mislukking: hij had geen geschikt handelsgebied gevonden, noch verbeterde zeeroutes naar bekende gebieden. Gedurende meer dan een eeuw (tot de tijd van James Cook), zou de reis van Tasman het enige Europese bezoek aan Tasmanië en Nieuw-Zeeland blijven. Australie werd nog wel enkele malen bezocht, maar meestal alleen bij toeval.
Expeditie naar de Filipijnen
In april 1648 kreeg Abel Tasman de leiding over een expeditie van acht schepen met 900 zeelui en 250 soldaten die als doel had om bij de Filipijnen de Spaanse zilvervloot uit Mexico te onderscheppen. Het nieuws van de op 30 januari van dat jaar gesloten vrede van Munster was nog niet doorgedrongen in Zuidoost-Azie en de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden probeerde op deze manier de Spanjaarden een flinke slag toe te brengen. De expeditie slaagde er echter niet in om een van de Spaanse galjoenen te veroveren. Nadat een door de Nederlanders achtervolgd Spaans schip zichzelf tot zinken had gebracht trokken de schepen van Tasman langs de kust van de Filipijnen waarbij in het kustgebied werd geplunderd. Na dit mislukte eerste deel van de opdracht zeilde het eskader door naar Siam om daar als tweede deel van hun opdracht de koning bij te staan bij de oorlog tegen zijn vijanden. De oorlogsplannen van de koning van Siam waren echter gewijzigd en de schepen waren daardoor niet meer nodig. In januari 1649 keerden ze terug in Batavia .